Om deze vraag goed te beantwoorden beginnen we even bij het begin. Onze krokodil heet Wilma, dit is een breedvoorhoofdkrokodil die uit westelijk Afrika komt. Ze is letterlijk in het wild gevangen begin 1970. Dat zou nu gelukkkig absoluut niet meer mogen. Dit dier zit dus al ruim 50 jaar bij ons op de Animal Farm. In het verleden was de juiste kennis er niet om dit soort dieren echt goed te verzorgen. Onze krokodil heeft in het verleden altijd onjuiste voeding gehad en nooit de juiste warmtelampen gehad, die wel noodzakelijk zijn. Aangezien ze dit in het verleden niet heeft gehad heeft onze krokodil een vorm van rachitis gekregen, dit is een afwijking die de groei van het dier heeft aangetast. Als je goed naar onze krokodil kijkt dan heeft ze ook kromme poten en een kromme bek. Tegenwoordig is er veel meer kennis over het houden en verzorgen van dit soort exotische dieren, daardoor heeft ze nu wel de juiste lampen en krijgt ze de juiste voeding. Voor zover als we weten heeft ze geen last van haar aandoening. We kunnen haar ook niet genezen, we kunnen alleen maar voorkomen dat het erger wordt.
In het wild zijn krokodillen erg territoriaal, ze hebben echt een eigen gebied dat ze bewaken en beschermen. Voor breedvoorhoofdkrokodillen is dit gebied niet heel erg groot. Voor een dier met rachitis is het zelfs heel erg frustrerend als dit gebied veel groter zou zijn. Ze moet dit namelijk wel kunnen bewaken en beschermen. Hierdoor hebben wij ervoor gekozen om haar verblijf niet te vergroten of grootschalig aan te passen. En vriendje erbij plaatsen is dus geen uitkomst maar een groot gevaar. Wel hebben we het eens stukje donkerder gemaakt en sticker op de ramen geplaatst voor meer rust. Wij hebben ons door ervaren reptielenverzorgers laten vertellen dat dit verblijf goed geschikt is voor Wilma. Mochten we ooit tot een ander inzicht komen, zullen we het onmiddellijk aanpassen. Net zoals bij al onze dieren willen we het beste voor Wilma bereiken.